همان طور که زنان با مبانی دینی در شرایط گذشته توانستند تعریف صحیحی برای خود تدوین کنند

 و زندگی انسان را رونق بخشند، در شرایط جدید نیز باید تلاش کنند بر مبنای نگاه الهی به زن،

تعریف مناسبی از خود داشته باشند. تا بتوانند نقش‌هایی که همیشه در تاریخ اسلامیِ ما آفریده‌اند،

 ادامه دهند. چاره‌ی کار نه ماندن در زندگی گذشته است در حالی که شرایط، شرایط گذشته نیست؛

 و نه تسلیم‌شدن به آن نوع زندگی که فرهنگ مدرنیته به زنان پیشنهاد می‌کند؛

 که بیشتر زنان عضوی مزاحمند و باید کاری کرد که از شرّ آن‌ها آزاد شد؛

 و یا اسباب دست کمپانی‌های بزرگ خواهند شد و عامل هرچه بیشترِ سقوط جامعه.

با حساسیت به موضوع فوق است که در این مباحث سعی‌شده موضوع زن و خانواده طرح شود.

آنچه مهم است این است که اگر خانواده کنونی دچار پریشانی است،

این پریشانی امری عارضی نیست که بر اثر عوامل خارجی به‌وجود آمده باشد،

 تا عواملی از همان نوع بتواند آن را مرتفع کند.

 این پریشانی به تعریفی برمی‌گردد که در شرایط جدید برای عالم و آدم می‌شود.

 باید علت گسستگی از زندگی دینیِ گذشته پیدا شود تا درمان‌ها مؤثر افتد.

 و این بدون شناخت تمدن جدید که علت این گسست است امکان ندارد.